De hazelmuis - acrobaat onder de muizen

Zijn nest is piepklein - zo groot als een appeltje - en verborgen in het dichte struikgewas. Daar slaapt de hazelmuis overdag. Dit knaagdiertje is dan ook een echte slaapkop. De helft van zijn leven heeft hij zijn oogjes dicht en wordt hij alleen ’s nachts actief. Dan toont hij zich een ware acrobaat die springend als een aapje van tak naar tak naarstig op zoek is naar voedsel. Hazelnoten staan prominent op zijn menu. De hazelmuis (Muscardinus avellanarius) is een beschermde diersoort. Voordat hij in een speciaal nestje of zelfs ondergronds in een diepe winterslaap gaat, eet hij zijn buikje eerst extra goed vol.

Inhoud

* Taxonomische indeling van de hazelmuis (Muscardinus avellanarius)

* Kenmerken van de hazelmuis

    * Kleur, lengte en gewicht

    * Kop en snuit

    * Pootjes

    * Staart

* Leefwijze en voedsel

    * Territorium

* Voortplanting

    * Nest

* Winterslaap

* Belangrijke kenmerken van de hazelmuis (Muscardinus avellanarius)

* Verspreiding

Taxonomische indeling van de hazelmuis (Muscardinus avellanarius)

Hazelmuis
(Muscardinus avellanarius)

De hazelmuis behoort tot de klasse van de Mammalia (zoogdieren), de orde van de Rodentia (knaagdieren), de familie van de Gliridae (slaapmuizen), het geslacht Muscardinus en de soort Muscardinus avellanarius, de enige soort in dit muizengeslacht.

Kenmerken van de hazelmuis

De hazelmuis is een nachtdier en dus moeilijk te spotten. Wie een scherp oog heeft, kan van dichtbij de goed gecamoufleerde nestplaatsen ontwaren in het struikgewas langs zonnige bosranden met loofbomen. Hieronder volgen enkele kenmerken van de hazelmuis:

Kleur, lengte en gewicht

De nogal gedrongen hazelmuis wordt 6 tot 9 cm lang (zonder de staart) en heeft aan de rugzijde een oranjebruine tot oranjegele vacht. De buik is gelig, de borst en keel zijn wit. Meer dan 30 gram wordt de hazelmuis doorgaans niet, hoewel het enkele grammen meer kunnen zijn wanneer de winterslaap nadert. Jonge hazelmuizen zijn effen bruingrijs.

Kop en snuit

De snuit is kort, terwijl de snorharen (ca. 3 cm) opvallend lang zijn. De oren zijn klein, de ogen relatief groot en rond.

Pootjes

De hazelmuis heeft vier tenen aan de slanke voorpoten en vijf tenen aan de even lange en slanke achterpoten. De pootgewrichtjes zijn zeer beweeglijk en soepel. De voetzooltjes zijn voorzien van eeltkussentjes voor een betere grip op de takken. De hazelmuis komt dan ook zeer acrobatisch over.

Staart

Hazelmuis
(Muscardinus avellanarius)

Karakteristiek is de dichte beharing van de lange, puntige staart. Bij sommige hazelmuizen is het staartpuntje wit. De staart wordt ongeveer even lang als de rest van het lichaam.

Leefwijze en voedsel

Zeer opvallend aan de hazelmuis (Muscardinus avellanarius) is - naast zijn kleine omvang - het feit dat zijn gehoor en gezichtsvermogen fenomenaal ontwikkeld zijn. Weinig ontgaat hem. Dat geldt overigens voor de meeste nachtdieren. Van de Midden-Europese zogeheten slaapmuizen is de hazelmuis de kleinste ‘telg’. Overdag is hij in diepe rust in zijn nestje, maar ’s nachts springt hij bij voorkeur in laagland en heuvelland (ook wel gezien in bergbossen) van tak tot tak tussen het dichte struikgewas, op zoek naar zaden, noten, eikels, bessen, de knopjes aan twijgen, bloemen van met name de meidoorn en kamperfoelie en natuurlijk hazelnoten, zoals de naam al half verklapt. De pitten van frambozen en bramen vindt de hazelmuis een lekkernij. Zijn hoofdzakelijk vegetarische menu is kortom zeer ruim. Bekend is echter dat de hazelmuis ook wel eens jonge vogeltjes, eieren en insecten verorbert, zoals wormen en bladluizen.

Territorium

Dicht struikgewas en loofbomen vormen zijn territorium, verder waagt hij zich niet. Op de grond zal men hem vrijwel nooit zien. Zijn territorium bedraagt hoogstens 200 meter. De hazelmuis is solitair van aard, maar nestelt wel in de buurt van soortgenoten. Overigens was dit schattig kleine muisje in vroeger tijden een geliefd huisdiertje voor de kinderen.

 

Voortplanting

Hazelmuis
(Muscardinus avellanarius)

De paartijd is sterk afhankelijk van de weersomstandigheden, doorgaans aan het begin van de lente (april, mei) tot in september. In de meeste gevallen betreft het twee worpen per jaar met 3 tot 4 jongen. De draagtijd is ruim 20 dagen. De zoogtijd is na zes tot acht weken voorbij, waarna het blinde en naakte kroost inmiddels een bruingrijze vacht heeft gekregen. De oogjes gaan na ongeveer achttien dagen open. De levensverwachting van de hazelmuis is ca. 4 jaar. Nadat de jongen pakweg veertig dagen bij de moeder zijn gebleven, gaan ze zelf op pad. Het daaropvolgende voorjaar kunnen ze zich voortplanten.

 

Nest

Het nest van de hazelmuis is zo groot als een kleine appel, veelal een tot twee meter boven de grond. Wat niet wil zeggen dat hij het nooit hogerop zoekt, zoals in de hoogste boomkruinen. De hazelmuis bouwt elk seizoen verschillende nesten om overdag in te slapen, om het kroost op te voeden of om de winterslaap te overleven. Kleine schorsdelen, takjes en bladeren vormen het gevlochten bouwmateriaal. De nesten bevinden zich doorgaans aan de zuidkant van loofbossen met veel struikgrasbegroeiing. Het is er zonnig, droog en warm, en daar is de hazelmuis erg op gesteld.

 

Winterslaap

Hazelmuis
(Muscardinus avellanarius)

’s Winters slaapt dit muisje zo diep dat men hem kan oppakken en in de hand houden zonder dat hij wakker wordt. De winterslaap duurt van oktober tot april. In aanloop naar die periode eten hazelmuizen extra veel. Ze hebben dan voldoende vetreserves om de winter niet van honger om te komen. Hun winterslaap is zo diep dat de lichaamstemperatuur bijna die van de omgeving aanneemt. Ook de hartslag en de ademhaling dalen drastisch. Hoe vaker de hazelmuis ’s winters wakker wordt, hoe meer vetreserves hij verbruikt, zoals in een relatief warme winter. Veel hazelmuizen halen het voorjaar dan ook niet.

Belangrijke kenmerken van de hazelmuis (Muscardinus avellanarius)

• Lengte: 7-9 cm, de staart heeft ongeveer dezelfde lengte.
• Gewicht: hoogstens 30 gram, vlak voor de winterslaap enkele grammen meer.
• Geslachtsrijp: na een jaar.
• Paartijd: afhankelijk van het weer, doorgaans van april/mei tot ver in september.
• Worpen: twee per jaar, met 3-4 jongen, soms meer.
• Draagtijd: hoogstens 24 dagen.
• Gedrag: solitair, maar wel relatief dicht in de buurt van soortgenoten.
• Geluiden: het hoge gepiep gaat over in een scherp gesjirp zodra er gevaar dreigt.
• Voedsel: knoppen, żaden, noten, vruchten (vooral pitten), enzovoorts. Soms ook insecten.
• Levensverwachting: ca. 4 jaar.
• Verwante soorten: o.a. relmuis (Glis glis), eikelmuis (Eliomys quercinus).

Verspreiding

Verspreiding van de hazelmuis
(Muscardinus avellanarius)

De hazelmuis komt alleen in Europa en Turkije voor, behalve in Ierland, het noorden van Engeland, de noordelijke delen van Scandinavië en het Iberisch schiereiland. De overleving van de soort staat onder druk door het verdwijnen van houtwallen en natuurlijke bosbouw. Zachte winters veroorzaken eveneens een kaalslag onder de hazelmuizen. Al dan niet verharde wegen en weggetjes durven ze niet over te steken, wat een versnijding van hun biotopen tot gevolg heeft. In Nederland is de hazelmuis wettelijk beschermd en een bedreigde diersoort.

Lees verder
> Karakteristieke kenmerken van zoogdieren
> De mol - een plaaggeest van tuiniers
> Boktorren hebben een slecht imago
> De gloed van de glimworm (Lampyris noctiluca)
> Bladluizen en zwarte wegmieren hebben elkaar nodig

Bronvermelding

. https://www.ark.eu/natuurontwikkeling/dieren/hazelmuis

. https://www.ecopedia.be/dieren/hazelmuis

. https://www.bergdorpje.nl/onderscheidend-vijlen/woontips-voor-de-hazelmuis/

Fotoverantwoording

. Inleidingsfoto: Hazelmuis (Muscardinus avellanarius); Danielle Schwarz, CC BY-SA 3.0 <https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0>, via Wikimedia Commons

. Massimo L., CC BY-SA 3.0 <http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/>, via Wikimedia Commons

. Frank Vassen from Brussels, Belgium, CC BY 2.0 <https://creativecommons.org/licenses/by/2.0>, via Wikimedia Commons

. Олексій Сапуга, CC BY-SA 4.0 <https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0>, via Wikimedia Commons

. Haruta Ovidiu, University of Oradea, Bugwood.org, CC BY 3.0 US <https://creativecommons.org/licenses/by/3.0/us/deed.en>, via Wikimedia Commons

. IUCN Red List of Threatened Species, species assessors and the authors of the spatial data., CC BY-SA 3.0 <https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0>, via Wikimedia Commons

Eka pada galavasana - kort samengevat

Deze moeilijke yogahouding is vernoemd naar de wijsgeer Galava uit de Indiase mythologie. In eka pada galavasana rust het lichaamsgewicht op twee handen. Dit vereist veel kracht, zelfvertrouwen en balans, zoals in mayurasana (pauwhouding), de yogahouding die er enigszins aan doet denken. In eka pada galavasana strekt u bovendien een been en drukt de voet van het andere been in uw buik. Dit vormt zeker een extra uitdaging. Oefen stap voor stap, aangezien u met slechts een been een eventuele val kunt opvangen. Eka pada galavasana is de ideale oefening voor het opbouwen van fysieke en mentale balans.

Inhoud

* Achtergrond van eka pada galavasana

    * Geloof in eigen kunnen

* Technische aspecten

* Let op het volgende

* Voordelen van eka pada galavasana

    * Therapeutische toepassingen

Achtergrond van eka pada galavasana

Het woord eka is Sanskriet en betekent ‘een’. Pada wil zeggen ‘been’ of ‘voet’. Asana betekent ‘(zit)houding’. Deze yogahouding verwijst naar een verhaal uit de Indiase mythologie waarin de wijsgeer Galava opdracht kreeg van zijn goeroe om 800 witte paarden met een zwart oor voor hem te vinden. Dat was natuurlijk een onmogelijke opdracht. Na talloze omzwervingen en tegenslagen lukte het Galava niettemin om die paarden te vinden. Het verhaal symboliseert dat het leven soms hopeloos lijkt, maar dat in karmisch opzicht niets onmogelijk is.

Geloof in eigen kunnen

In eka pada galavasana krijgt u het gevoel dat u boven de grond zweeft. De diepere achtergrond van deze moeilijke yogahouding is het ‘geloof in eigen kunnen’ en dat een wens met behulp van een dwingende, stuwende gedachtekracht uiteindelijk realiteit kan worden.

Technische aspecten

Variant van
eka pada galavasana

Eka pada galavasana is blessuregevoelig, vooral in de beginfase. Oefen stap voor stap en bouw aldus zelfvertrouwen op.

1. Ga eerst in tadasana (berghouding) en vervolgens in utkatasana (stoelhouding). Buig in de laatstgenoemde houding zo ver mogelijk door de knieën, liefst zo ver dat de bovenbenen zich vrijwel horizontaal met de vloer bevinden. Al die tijd houdt u de handen in namasté boven het hoofd.
2. Neem in deze houding de staande halve padmasana (lotushouding) aan, waarbij u de linkervoet in de rechterlies drukt. U balanceert nu op een been.
3. Buig naar voren. Plaats de handen op schouderbreedte op de vloer. De vingers wijzen naar voren.
4. Buig nog verder naar beneden tot het hoofd op de vloer rust, vlak voor de handen.
5. Strek het rechterbeen en breng het hoofd omhoog. Zoek de juiste balans, houd de rug recht, het rechterbeen gestrekt en de linkervoet in de rechterlies.
6. Houd het lichaam zo horizontaal mogelijk, hoofd in de nek en kijk voor u uit.
7. In de klassieke eka pada galavasana ‘zweeft’ het lichaam horizontaal en zo recht als een plank boven de vloer. Adem rustig door in de volledige yoga-ademhaling.
8. Kom terug in utkatasana (stoelhouding).
9. Voer eka pada galavasana nu rechts uit.
10. Ontspan in savasana (lijkhouding).

Let op het volgende

Deze yogahouding voor gevorderde studenten in hatha-yoga vereist dat u de basishoudingen goed beheerst. Ze leiden u spelenderwijs naar de moeilijke asana's. Enkele goede voorbereidende oefeningen zijn mayurasana (pauwhouding), padmasana (lotushouding) en utkatasana (stoelhouding). Eka pada galavasana is fysiek en mentaal (zelfvertrouwen) een uitdaging en grensverleggend, vergelijkbaar met Galava die zich voor een zeer moeilijke opdracht gesteld zag, maar met geloof in eigen kunnen en doorzettingsvermogen zijn doel bereikte. Voorkom blessures en leg in de beginfase eventueel kussens om u heen om een onverhoopte val op te vangen. Zorg er ook voor dat de voet in de buik drukt en houdt de rug zo recht en evenwijdig mogelijk met de vloer. Sla deze oefening over bij gewrichtsproblemen, hoge bloeddruk, maar ook lage bloeddruk, en tijdens de zwangerschap.

Voordelen van eka pada galavasana

De geleidelijke beheersing van eka pada galavasana zal uw gevoel voor balans sterk verbeteren. Ook zult u zich beter kunnen focussen, leniger worden en sterke polsen, armen en schouders ontwikkelen. Ook de buikorganen krijgen een grondige massage. Uw eetlust zal toenemen en obstipatie tot het verleden behoren.

Therapeutische toepassingen

Eka pada galavasana wordt als ondersteunende therapie o.a. ingezet bij de volgende klachten en aandoeningen:

• stress;
• gebrek aan zelfvertrouwen;
• zwakke polsen, schouderhammen en rug;
• spijsverteringsproblemen;
• obstipatie;
• gebrekkige mentale focus;
• fysieke en mentale onbalans.

Lees verder
> Eka pada viparita dandasana II
> Triang mukhottanasana
> Eka pada koundinyasana II (albatroshouding)
> Utthita stiti bhujangasana (staande cobrahouding)
> Hatha-yoga - een korte uitleg

Bronvermelding

. 'Light on Yoga', B.K.S. Iyengar, George Allen & Unwin, Londen

. 'Textbook of Yoga', Georg Feuerstein, Hutchinson, Londen

Fotoverantwoording

. Inleidingsfoto: eka pada galavasana; Mr. Yoga, CC BY-SA 4.0 <https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0>, via Wikimedia Commons

. Mr. Yoga, CC BY-SA 4.0 <https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0>, via Wikimedia Commons

Zijn NSAID's gevaarlijk?

NSAID’s zijn medicijnen die hoofdzakelijk worden ingezet bij pijn en reumatische klachten, waaronder ontstekingen van de gewrichten en spieren, ofwel bij het bestrijden van aandoeningen van het bewegingsapparaat. Voorbeelden van NSAID’s zijn de veelgebruikte diclofenac en ibuprofen. Sommige NSAID’s zijn vrij verkrijgbaar bij de drogist en worden ook voor andere klachten gebruikt, zoals hoofdpijn. Naast het pijnverlichtende effect zijn deze pijnstillers bovendien koortsverlagend. Gelet op de vaak niet geringe bijwerkingen is het belangrijk om het gebruik en de dosering van deze middelen regelmatig te heroverwegen. Wees ook bedacht op wisselwerkingen met andere medicijnen. NSAID’s versterken bijvoorbeeld de werking van bloedverdunners en kunnen bij onoordeelkundig gebruik gevaarlijk zijn.

Inhoud

* Wat zijn NSAID's

    * Recept

* Waar worden NSAID's voor gebruikt?

    * Ouderdomskwaaltjes

    * Pijnbestrijding

* De werking van NSAID's

    * Prostaglandinen

* Contra-indicaties

* NSAID's hebben veel bijwerkingen

* NSAID's tijdens de zwangerschap

    * Borstvoeding

* NSAID's bij kinderen

* Ouderen en NSAID's

Wat zijn NSAID’s

NSAID’s zijn inmiddels een begrip en zeer effectief, maar kunnen ook gevaarlijk zijn. Ze worden vaak geslikt voor aandoeningen waarvoor ze eigenlijk niet bedoeld zijn, zoals 'gewone' hoofdpijn en menstruatiepijn. NSAID is de afkorting van non-steroidal anti-inflammatory drugs, ofwel 'niet-steroide anti-inflammatoire geneesmiddelen'. Het zijn ontstekingsremmers, ofwel de zogeheten prostaglandinesyntheseremmers. Overigens wordt ook aspirine (acetylsalicylzuur) tot de NSAID’s gerekend, althans strikt genomen. Er zijn tal van NSAID’s op de markt, waarvan een deel en in een relatief lage dosering vrij verkrijgbaar is bij de drogist, zoals:

• diclofenac;
• ibuprofen;
• indomethacine (Indocid);
• naproxen;
• celecoxib;
• etoricoxib;
• aspirine (acetylsalicylzuur).

Recept

NSAID’s zijn in veel vormen op de markt. Variërend van injecties tot crèmes, gels en zetpillen. De meestgebruikte zijn echter de pillen en capsules, al dan niet met vertraagde afgifte waardoor ze tot 24 uur werkzaam zijn. Sommige NSAID’s zijn tot een bepaalde dosis zonder recept verkrijgbaar, zoals diclofenac en ibuprofen.

Waar worden NSAID’s voor gebruikt?

NSAID’s zijn ontstekingsremmende medicijnen. Op zeer effectieve wijze verminderen ze pijn, zwelling en koorts. Ze worden vaak voorgeschreven bij gewrichtsaandoeningen, zoals reuma, artritis, artrose, rugpijn, maar bijvoorbeeld ook bij menstruatiepijn.

Ouderdomskwaaltjes

Naast de aandoeningen waar NSAID’s feitelijk voor bedoeld zijn, wordt het middel - met name diclofenac  en ibuprofen - ook geslikt bij 'gewone' hoofdpijn, simpelweg om de proefondervindelijke effectiviteit ervan. In veel van deze gevallen helpt paracetamol niet of te weinig. De verleiding om een NSAID te slikken is dan ook groot. Vooral bij ouderen. Men voelt zijn lijf immers minder, wat ideaal is bij een middagje winkelen of urenlang in een stoel zitten op een verjaardagsfeest. De ouderdomskwaaltjes verdwijnen met andere woorden naar de achtergrond.

Pijnbestrijding

Hoewel NSAID’s zijn ingeburgerd in de ‘dagelijkse pijnbestrijding’ en relatief makkelijk worden geslikt, is het zaak om altijd met uw huisarts te overleggen als u een NSAID langer dan 2-3 weken wilt gebruiken. Pas ook op voor de beruchte medicijnafhankelijke hoofdpijn die ontstaat als u een NSAID voor langere tijd slikt. Probeer de dosering van NSAID’s altijd te verlagen zodra de pijn mindert. Ga dan over op bijvoorbeeld paracetamol of maak met de huisarts een pijnplan. Denk bovendien aan een gezonde leefstijl, zoals een gevarieerde voeding en voldoende lichaamsbeweging, die sowieso altijd invloed hebben op de pijnervaring. Schakel eventueel de hulp in van een psycholoog of fysiotherapeut. 

De werking van NSAID’s

NSAID's (non-steroidal anti-inflammatory drugs) remmen het enzym cyclo-oxygenase (COX). Dit enzym is onderverdeeld in COX-1 en COX-2. Cyclo-oxygenase speelt een rol bij het vrijkomen van prostaglandinen. Dit zijn hormoonachtige stoffen die van belang zijn bij tal van fysiologische processen, zoals koorts, pijn en bloedvatverwijding. Diclofenac, ibuprofen en soortgelijke pijnstillers remmen beide isovormen (COX-1 en COX-2) en worden niet-selectieve NSAID's genoemd. COX-1 heeft een natuurlijke maagbeschermende functie. Diclofenac grijpt tevens in op deze isovorm en veroorzaakt mede om die reden in veel gevallen maagklachten, zoals maagirritaties en maagbloedingen. Er worden ook selectieve NSAID's voorgeschreven. Ze grijpen alleen in op COX-2 en laten COX-1 ongemoeid, zoals etoricoxib en celecoxib. Hoewel de laatstgenoemde pijnstillers minder of geen maagklachten geven, is het risico op hartklachten groter.

Prostaglandinen

De werking van NSAID’s is gebaseerd op het verminderen van de productie van prostaglandinen. Dit zijn lichaamseigen stoffen die pijn veroorzaken als gevolg van weefselbeschadiging of irritatie en een ontstekingsreactie in gang zetten. Prostaglandinen verwijden de bloedvaten op die plaats. Hierdoor treedt vocht uit. NSAID’s beperken de productie van deze lichaamseigen stoffen en verminderen aldus de ontstekingsreactie. Doordat de vaten niet of in mindere mate ‘lekken’, neemt ook de roodheid en zwelling af (ontstekingsreacties).

Contra-indicaties

Onder andere de volgende aandoeningen, klachten en omstandigheden vormen een contra-indicatie bij het voorschrijven van NSAID’s. Een greep hieruit:

• hartproblemen, waaronder angina pectoris (hartkramp), decompensatio cordis (hartfalen) en hartritmestoornissen, en bij een voorgeschiedenis van cardiovasculaire problemen;
• slechte bloeddoorstroming in de benen;
• doorgemaakte beroerte of TIA;
• hoge bloeddruk;
• lever- en nierinsufficiëntie;
• darmaandoeningen, zoals de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa;
• maagaandoeningen;
• zwangerschap;
• borstvoeding;
• infecties;
• bepaalde medicijnen, waaronder bloedverdunners.

NSAID’s hebben veel bijwerkingen

Veel bijwerkingen zijn mede afhankelijk van het soort NSAID dat men slikt, zoals COX 1- of 2-remmers. Het maagslijmvlies kan dan in meer of mindere mate geïrriteerd raken. Selectieve cyclo-oxygenaseremmers (COX 2-remmers) hebben deze bijwerkingen minder. Allergische reacties uiten zich vaak in huiduitslag en lichtgevoeligheid. Bij astma of nieraandoeningen kunnen de klachten toenemen. De onderstaande opsomming van mogelijke bijwerkingen van NSAID’s hoeven niet bij iedereen op te treden. Bepaalde neveneffecten komen veel voor, andere zijn zeldzamer:

• maag-darmklachten, zoals obstipatie, diarree en winderigheid, maar ook zuurbranden, maagpijn en misselijkheid;
• verhoogde bloeddruk;
• duizeligheid;
• visusstoornissen;
• enkeloedeem;
• vermoeidheid;
• nierinsufficiëntie;
• huiduitslag;
• leukopenie, ofwel een verlaging van het het aantal witte bloedcellen;
• hartproblemen, zoals een snelle pols (sinusritme), hartritmestoornissen zoals atriumfibrilleren, en angina pectoris;
• hooikoortsachtige verschijnselen;
• oorsuizen;
• angststoornissen;
• prikkelhoest;
• spierzwakte (armen en benen);
• slapeloosheid;
• droge mond;
• veranderd bloedbeeld;
• spierpijn of -kramp;

NSAID's tijdens de zwangerschap

Ontstekingsremmers, zoals diclofenac, ibuprofen en naproxen, kunnen de vruchtbaarheid verstoren. Het advies is dan ook om NSAID's in elk geval tijdens de vruchtbare periode niet in te nemen. Gebruik met name diclofenac liever niet tijdens de zwangerschap, tenzij uw arts anders voorschrijft. Het gebruik van diclofenac kan schadelijk zijn voor het ongeboren kind.

Borstvoeding

Vraag bij borstvoeding eerst advies aan uw huisarts. Over het algemeen wordt het gebruik van NSAID’s bij borstvoeding afgeraden. De hoeveelheid NSAID’s die uitgescheiden wordt in de moedermelk is gering en heeft volgens deskundigen geen schadelijke invloed bij een normale dosering. Toch kan men beter het zekere voor het onzekere nemen, en altijd in overleg met de huisarts.

NSAID's bij kinderen

NSAID’s worden in principe alleen voorgeschreven bij reumatische aandoeningen. Ook aan kinderen, zoals bij chronisch jeugdreuma en reumatoïde artritis. De huisarts of specialist bepaalt de dosis en wijze van toediening van een NSAID. Let op de bijwerkingen en geef ze meteen door aan de arts. Geef nooit op eigen houtje een NSAID aan uw kind bij andere klachten of pijntjes.

Ouderen en NSAID’s

Bij ouderen dient men extra voorzichtig te zijn. Over het algemeen nemen ouderen meer medicijnen, waaronder pijnstillers. Ook zijn bij hen de nier- en leverfuncties in veel gevallen ongemerkt achteruitgegaan. NSAID’s worden dan trager uitgescheiden en versterken aldus de werking ervan. Als zelfzorgmedicijn, dus op eigen initiatief, is het gebruik van NSAID’s bij deze leeftijdsgroep sterk af te raden, gelet ook op de mogelijkheid dat de huisarts of specialist medicijnen heeft voorgeschreven die een negatieve wisselwerking hebben met NSAID’s.

Lees verder
> Celecoxib - pijnstiller bij artrose en reumatoïde artritis
> Wat is het verschil tussen opioïden en niet opioïde pijnstillers
> Veel lichaamsbeweging is gezond voor ouderen

Bronvermelding:

. https://www.farmacotherapeutischkompas.nl/bladeren/groepsteksten/nsaid_s__overige

. http://www.pijn.nl/behandelingen/medicamenteuze-behandeling/anti-inflammatoir.html

. https://nl.wikipedia.org/wiki/NSAID%27s

Fotoverantwoording

. Inleidingsfoto: https://web.archive.org/web/20170610153337/https://www.pexels.com/photo/white-pink-and-yellow-blister-packs-163944/

. Christine Dela Cerna, CC BY-SA 3.0 <https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0>, via Wikimedia Commons

. MorgueFile : see [1], CC BY-SA 3.0 <https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0>, via Wikimedia Commons

. Tom Varco, CC BY-SA 3.0 <https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0>, via Wikimedia Commons

. Ragesoss, CC BY-SA 3.0 <https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0>, via Wikimedia Commons